Asıl olan şudur ki; aslında hiçbir şey yok.

Sabahın ilk ışıklarıydı. Yeni güne selam vermeden önce son bir kez uyuklamak için küçük yastığıma sıkıca sarılıp uyumaya çalışırken birden zamanın durmuş olduğunu fark ettim. Yüzyıllardır zaman durmuştu. Çok önceden izlenmiş bir video’nun sürekli başa sarması gibi bir şeydi bu. Görüntüler akıp gidiyordu fakat her şey çok önceden yaşanmış, her şey çok önceden bitmişti. Zamanın yerini alan bu görüntüler sadece beynimizi meşgul etmek için oynamaktaydı. Düşünsenize; sonsuza dek sürecek olan kısır bir döngü… birinin bu işe bir son vermesi, bu kaydı tamamı ile silip, “arkadaşlar, zaman diye bir şey yok, o da hayatımız gibi çok önceden bitiverdi,” demesi gerekiyor. Birinin bunu mutlaka yapması gerekiyor. Orada hala birileri varsa bilsin ki, çok önceden yaşanıp kayda alınmış hayatların tekrarlarıyız. Ve aslında ortada bir merdiven yok! Belki de hiç olmadı…