hiç sıfırım olmadı benim.

Güzel bir güne başlamadan önce geceyi atlatmak gerektiğini herkes bilir; ama kaçımız gerçekten geride bırakmayı becerebiliyor ki geceyi? Ben çok denedim bir şeyleri geride bırakıp yeniden, sıfırdan başlayabilmeyi; fakat hiç sıfırım olmadı benim. Hiç sıfırdan başlayamadım. Öyle derine kazınmıştı ki her şey, bundan kurtulmak için daha derin kazımak gerekiyordu. Kazıdıkça yok oldu elimdekiler, kazıdıkça eksildi birçok şey. Şimdi bile denedikçe kaybediyorum elimdekileri. Geçmiş diye nitelendirilecek her şey geleceğimi oluşturuyor hala. Geride kalmış diye düşündüğüm birçok şeyin ardında sen olduğun sürece yok edemiyorum onları, arkamı dönüp uzaklaşamıyorum oradan. Bunu sana itiraf etmekten daha zor bir şey varsa o nedir, biliyor musun? Seni geride bırakabilmek mi? İşte buna içilir.