hastayım ey ahali!

havalar fena soğudu. ben de biraz üşütmüşüm. tüm gün evdeydim, dışarı çıkmaya cesaret edemedim. insanın tüm bedeni nasıl olabilir de bu kadar ağrıyabilir ki? iki gün önce yapmış olduğum halısaha maçının bedelini böyle mi ödemek zorundayım ben? üstelik yenildik! anlaşılıyor ki, sadece zaferin değil, yenilginin de ağır bir bedeli var. kahretsin, ağrımayan yerim yok…

neyse ki artık bebek var! ağrıdan sızıdan geberecek de olsam, beni gülümsetmesini bilecektir. Eh bu hayatta en önemli şeylerden biri kişinin hangi durumda olursa olsun gülümseyebilmesi ise, büyük bir iş başaracağım sayesinde.

ayrıca, mercimek corbası yapmasını iyi bilen gönüllüler aranıyor. müracaat içeri lütfen. gönül işleri bana ters, derseniz bir miktar para da öderiz, no problemos.