Micho2 Michougué <body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/14364200?origin\x3dhttp://michougue.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Cuma, Ekim 19, 2007

not surprise for me

Buralardayım ben, buralarda. Sadece meraklandırmayı seviyorum. Arada sırada ortadan kaybolup kafa dinlemeyi, insanların arkamdan "nereye kayboldu bu?" demesini, koca pastanın içinden fırlamayı ve ben buradayım demeyi seviyorum sadece. Her gün değil de arada sırada ortaya çıkıp insanları şaşırtmayı, uzun zamandan sonra beni görünce yüzlerinde beliren o ifadeyi seviyorum, bir de bana çok içten gelen o anki hareketlerini. Yoksa buralardayım canım, sadece görünmez moda girmiş ortalıklarda geziyorum. Ayrıca insanlara farkedilmeden bir bankta oturup gün bitene kadar onları izlemeyi seviyorum. Hiçbir şey yapmadan saatlerce oturup cocukları, çiftleri, martıları ve yaşlı amcaları izlemeyi seviyorum. Ama görünmeden... bir köşeden... yoksa doğallığı kalmıyor. Ben o doğallığı seviyorum. Ortaya çıkıp herkese görünüp açıklamamı yaptıktan sonra yine ortadan kaybolma zamanı. Parmakla sayılacak kadar olan meraklı arkadaşlarıma buradan selamlar. Ölmedim, evet. Yine kurtulamadınız benden. Yakında tekrar görüşürüz.