Gel
Biliyorum, konuşucak birşeyimiz yok
Ama yine de gözlerini al gel
Elindeki yarayı, suskunluğunu, acemiliğini
Beni biri severse inanmam
Seni biri severse utanırsın
Bilmediğin bir hastalığa acımak gibi bile olsa gel
Biliyorum konuşacak bir şeyimiz yok
Ama ıstırabım sende, mutlaka al da gel...
Ama yine de gözlerini al gel
Elindeki yarayı, suskunluğunu, acemiliğini
Beni biri severse inanmam
Seni biri severse utanırsın
Bilmediğin bir hastalığa acımak gibi bile olsa gel
Biliyorum konuşacak bir şeyimiz yok
Ama ıstırabım sende, mutlaka al da gel...
5 Comments:
Aşk lafını söküp çıkarsak kalplerimizin sözlüğünden çok mu eksik kalırız?
Biraz acımız diner belki.
Biraz hafifleriz.
Ama biraz da dilsiz kalir bedenimiz.
İcimizde sıkışır her şey,
bir anda patlayabiliriz..
Aslında hep yenik değil miydi insanoğlu?
Yenilmişliğimin sessizliğini bozdum ben.
Aşk,İçimizdeki yasaklı kimliktir o.
Aşk, güzelliktir, mutluluktur, acıdır, üzüntüdür...
Bizler aşktan yana hep borçlanıyoruz.
Hep yarım, hep kırık aşk öykulerinin kahramanalrı oluyoruz ne yazık ki...
Bir yokluk var üstümde,
Ne bir yoksulluk ne bir yoksunluk,
Bir yokluk var üstümde,
Bir eksiklik.
Bir tamamlanamama hali,
Bir ihtiyaç değil de eksik kalma hali,
Bir yokluk var üstümde,
Bir eksiklik
Bir sensizlik var üstümde..
Yok etmek için sensizliğimi,
Bir nefeste yakalamak için seni
Koştum, koştum yoruldum.
Hızlı koştu vücudum, durdu,
ruhumu bekliyor.
Yorgun düştü ruhum, durdu,
seni bekliyor..
harika.
Ben de bıdılamak istiyom!
<< Home