Nükleer başlıklı konu

IX.Bölüm

Ufukta yalnızlık var,
Sarı sarı.

Düşününce şöyle düşünen adam gibi, ki o adamın, o taştan adamın düşünme sınırının olmayışına hayranlık duyuyorum, düşünmekten katılaşmış olabilme ihtimalinin üzerinde duruyorum, oysa ki yaşamak daha katı, sadece düşünmekle olacak iş midir bu? Sanmam, değildir. Düşünürken düşünen adamı düşünmek, onun düşüncelerinin neler olabileceğini düşünmek ve bu düşüncelerin onun heykelinin yapılmasına sebebiyet vermesine hayret etmek, ki çok düşünen adamda vardır bi’ iş, zaten, düşünen bir adamın heykelinin yapmak daha anlamlıdır düşünmeyen bir adamın heykelini yapmaktan, öyle değil mi? Ayrıca, düşünen adam hiç üşümez mi? Düşünen adamı yapan adamın, yani Rodin’in benim gibi bunu düşünmüş olabilme ihtimali de ilgi çekici. Ben bunu yarattım ama, bu heykelin neyi düşündüğünü insanlara nasıl anlatacağım yahu? Amaaan, kimin umurunda zaten, isteyen istediğini düşünsün. Ben yaratırım, atarım kuyunun dibine koca heykelin kendisini, hadi sıkıysa çıkarın! Hey Rodin, çok yaramaz gördüm seni! Fransız değil misin, hepiniz aynısınız!