Sıkılmışım belli ki..

Süpermen gibi olmayı istemek güzelde, diğer taraftan uzaylı olmayı da kabullenmiyor muyuz? “Uzaylı olmayı kabullenmek neden kötü bir şey olsun ki?” diye sorabilirsiniz. İyi bir şey olduğunu da bilmiyoruz ki? “Boşver, insanlığın yaptıklarını düşündükçe, uzaylı olmak ondan daha kötü olamaz..” dediğinizi duyabiliyorum. Hem kahraman olup, insanlara yardım etmek, hem de uzaylı olmak.. Peki insanlık bu kadar kötüyse, yardım etmenin anlamı ne o zaman? Daha insan olmayı kabullenemiyoruz, birde uzaylı olup onlara yardım mı edeceğiz? “Çok uzattın be arkadaş, fazla irdeleme bu kadar..” dediniz, duydum! Peki öyle olsun.. Şey var bide ; Süpermen olmak mı iyi, uzaylı olmak mı? Uzaylı olmadan Süpermen olamaz mıyız? Hem Süpermen olup, hem uzaylı olmak sarmadı beni. Hem Süpermen olup, hem de insan kalabilir miyiz? Süpermenlik Süpermen’e özel bir şey midir? Süpermensiz bir hayat düşünülebilir mi?

Her şeye tamam, Clark Kent isminde biri olmayı kabullenemem arkadaş, daha sonra çocuğumla sınıftaki arkadaşları “aha aha aha keeeentt, şehrrrr, beldeeeee, eyaaaaleeettt aha aha aha” diyerekten dalga geçmez mi? Yaşamı alt üst olur.. Saatim 12’i gösteriyor, arabam kabağa dönüşmeden, bir an önce gitmeliyim..

-Nerelisin canım?
-Krypton
-Aha aha Krooton mu? Aha aha aha!
-Hrr..