Micho2 Michougué <body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/14364200?origin\x3dhttp://michougue.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Çarşamba, Ekim 26, 2005

Hayatı yaşanılabilir yapan bu anlar..

“Otuzuma giriyorum, ömrümüm yarısı bitti sayılır. Altmış yıl yaşayacağımı düşünüyorum, yarısını tükettim. Yaşadıklarım 30 yılımı aldı götürdü, feda ettiğim tek şey bu oldu. Son 5 yıl umurumda değil de ilk 25 yılım çok ucuza gitti. Yaşadıklarım bana çok pahalıya patladı. Hayatımda önceden var olan her insan, sonradan giren her insan, olmasını istediğim her insan, hepiniz var olduğunuz için, yanımda olduğunuz için, 30 yıldır katlandığınız için.. her şey için teşekkür ediyorum.”

Herkesin bir araya toplanıp dikkatle dinlediği adam böyle söylemişti, bu orada bulunan insanları çok duygulandırdı, bir o kadar da mutlu etti. Kısa bir suskunluk yaşandı, herkes birbirine baktı ve sonra alkışlar patladı.. “Bravooo, Bravooo Erdinç, Bravooo..” Pastanın mumları bir defada söndürüldü, hediyeler verildi ve herkes çok mutluydu.. Böyle güzel geçen bir günün sonunda söylenebilecek birkaç söz tek vardı: " Hayatı güzel yapan beklide bu anlar.. "

3 Comments:

Anonymous Adsız bıdılamış..

belki de öle.. çok güsel konuşmuş adam..

hayat su gibi akıp gidiyo bazen sonuna geldik dioruz bu hayatın ama yaşamaya dewam ediyoruz belkide mecburuz ondan, bilmiyorum bi şekilde dewam edio işte hayat acısıyla ttatlısıyla..

26 Ekim, 2005 15:35  
Anonymous Adsız bıdılamış..

umut denen garip şey olmasa dünya nüfusunun %90ı intaar ederdi, geri kalan %10u da korkak veya "mutlu" insanlar oluştururdu, hepimizi hayatta tutan şey; "belki bir gün.." düşüncesi..

26 Ekim, 2005 16:43  
Blogger Mich bıdılamış..

beni hayatta tutan hiç bir şey yok, yaşamak için buna ihtiyacım yok..
nana, nanına , nanaaa.. :)

27 Ekim, 2005 17:13  

Ben de bıdılamak istiyom!

<< Home